۱- ساختمان‌هایی که بر اثر پس لرزه فرو می‌ریزند اهمیت شکل پذیری و عملکرد نسبتا مناسب ( البته در سطح انتظار و با فرض طراحی بر اساس سطح ایمنی مربوط) اعضای آن در زلزله را نشان می‌دهند. این اعضا قطعا در حین زلزله اصلی به حد نهایی شکست خود رسیده اند و سپس با اتلاف انرژی ناشی از تسلیم میلگردهای طولی تیرها و سایر المان‌های شکل پذیر نیروی زلزله را دمپ کرده اند. بنابراین اعضای شکل پذیر توانسته اند مانند فیوز عمل کنند و جزییات بندی در عمل درست اجرا شده است.
با توجه به استفاده از تمام ظرفیت سازه عملا برای تحریک ثانویه رمقی باقی نمانده و با تخریب اولین ستون سایر اعضا نیز تخریب می‌گردد. روی خوش ماجرا انجاست که ساکنین فرصت فرار داشته اند.
۲- این نوع تخریب بسیار مطلوب تر از شکست طبقه نرم، شکست ترد اعضا و … در حین زلزله است.
۳- توجه به طراحی سازه و طراحی سازه‌ها بر اساس عملکردهای سطح بالاتر می‌تواند در حین زلزله بحران‌های ناشی از وقوع زلزله را کاهش و امنیت انسان‌ها را تضمین نماید.
۴- توجه کنیم که مورد فوق بر دوش ما مهندسان سازه است.
دکتر سعید بهرامی کارشناس سازه
